سندرم نفروتیک یکی از مشهورترین علائم بیماری کلیه در کودکان و بزرگسالان است. اگرچه معیارهای تشخیص سندروم نفروتیک مشخص نیست ، اما به نظر می رسد این مسئله به اختلال در سیستم ایمنی بدن مربوط باشد. مویرگهای گلومرول کلیه نسبت به آلبومین (پروتئین خون) برتری دارند. به این ترتیب مقدار زیادی پروتئین مورد نیاز بدن توسط کلیه ها دفع می شود.
(نفروز) چیست؟
به مجموعه علائم و نشانه هایی که در اثر آسیب به غشای پایه گلومرول کلیه ایجاد می شود ، سندرم نفروتیک گفته می شود. این اختلال در مردان بیشتر دیده می شود و در هر سنی بروز می کند ، اما در سنین دو تا شش سالگی بیشتر دیده می شود و از هر 100000 نفر یک نفر به آن مبتلا می شود.
علت شناسی
اگر سندرم نفروتیک از کلیه یا بیماری مادرزادی نشات گرفته باشد ، آن را نفروپاتی اولیه می نامند ؛ اگر دلایل دیگری در بدن وجود داشته باشد که روی کلیه ها نیز تأثیر بگذارد ، به آن نفروپاتی ثانویه می گویند.
نفروپاتی اولیه: نفروپاتی اولیه اغلب در بافت شناسی مورد بحث قرار می گیرد ، مانند نفروپاتی ساده ، گلومرولاسکلروز کانونی و در نهایت نفروپاتی غشایی ، که دلیل اصلی سندرم نفروتیک بزرگسالان است. این تشخیص زمانی ارزشمند است که مشخص شود پس از غربالگری بیماری ثانویه کلیه وجود ندارد.
نفروپاتی ثانویه: از نظر بافت شناسی ، نفروپاتی ثانویه از الگوی مشابه نفروپاتی اولیه پیروی می کند ، اما عامل دیگری در خارج از گلومرول (کپسول بومن کلیه) مانند هپاتیت ، سرطان بدخیم یا دارو ایجاد می شود.
علائم و نشانهها
- خیز یا ورم در اطراف چشم و پاها (بهویژه صبحها
- پروتئینوری یا دفع پروتئین (بیشتر از ۳ گرم در شبانهروز) از طریق ادرار (بهویژه دفع آلبومن)
- هیپر لیپیدمی و افزایش کلسترول خون
- آمنوره در زنان
آزمایش خون
یافته های خاص سندرم نفروتیک همراه با مقادیر بالای پروتئین در ادرار شامل آلبومین خون پایین ، سطح کلسترول خون بالا (هایپرکلسترولمی) است.
کراتینین سرم در سندرم نفروتیک ناشی از MCD طبیعی است ، اما ممکن است در بیماران با نارسایی کلیوی شدیدتر در انواع دیگر سندرم نفروتیک مانند FSGS افزایش یابد.
تستهای اولیه آزمایشگاهی
در بیماران مبتلا به التهاب ، اولین قدم آزمایش تشخیص سندرم نفروتیک است. سه ویژگی آزمایشگاهی سندرم نفروتیک عبارتند از:
از دست دادن پروتئین در ادرار.
سطح کلسترول خون بالا
سطح پایین پروتئین خون
آزمایش ادرار
آزمایش ادرار اولین آزمایش برای تشخیص سندرم نفروتیک است. در آزمایش ادرار طبیعی ، سطح پروتئین به طور معمول منفی است. وجود پروتئین +3 یا +4 در یک نمونه ادرار تصادفی احتمال سندرم نفروتیک را نشان می دهد. لازم به ذکر است که وجود آلبومین در ادرار برای تأیید تشخیص سندرم نفروتیک خاص نیست و فقط دفع پروتئین ادرار را بیان می کند. برای تعیین علت دقیق پروتئینوریا ، تحقیقات بیشتری لازم است.
نمونه برداری از کلیه
نمونه برداری از کلیه مهمترین آزمایشی است که برای مشخص کردن نوع ضایعه زمینه ای یا علت سندرم نفروتیک استفاده می شود.
انواع سندرم نفروتیک
سندرم نفروتیک یکی از مشهورترین علائم بیماری کلیه در کودکان و بزرگسالان است. طبقه بندی علل اتیولوژیک سندرم نفروتیک:
1. علل اولیه یا ایدیوپاتیک:
2. علل ثانویه:
آزمایشات اضافی برای تشخیص سندرم نفروتیک
پس از تأیید تشخیص سندرم نفروتیک ، آزمایشات اضافی برای تعیین اینکه آیا سندرم نفروتیک اولیه (ایدیوپاتیک) است یا ثانویه نسبت به بیماری سیستمیک است انجام می شود و مشکلات یا عوارض مرتبط با آن را نشان می دهد.
پس از شروع درمان ، برای بررسی پاسخ به درمان ، مرتباً آنالیز ادرار انجام می شود. عدم وجود پروتئین در آزمایش ادرار نشان دهنده پاسخ مثبت به درمان است. در روش کنترل شده توسط بیمار ، پروتئین موجود در ادرار را می توان در خانه با استفاده از نوار آزمایش ادرار اندازه گیری کرد. در میکروسکوپ ادرار ، گلبول های قرمز و گلبول های سفید خون معمولاً وجود ندارند.