گلومرولونفریت حاد
پس از واکنش آنتی ژنی ، آنتی بادی برخی از مجتمع ها ی تصفیه در بدن گلومول ها گیر می کند و منجر به ایجاد ورم و زخم می شود که در نهایت منجر به گلومرولونفریت یا التهاب گلومرولی می شود. گلومرولونفریت حاد که شامل تورم و التهاب گلومرول است که به طور ناگهانی شروع می شود و مدت کوتاهی دارد و می تواند منجر به نارسایی کلیه شود ، از بین می برد.
گلومرولونفریت حاد
▪ علائم:
کاهش ادرار – بوی ادرار در تنفس و عرق – خارش – سوزش – استفراغ – تشنج – از بین رفتن رنگ طبیعی پوست – سردرد – بی اشتهایی – تب خفیف – تورم خفیف – فشار خون مختصر – هماچوری شفاف – پروتئینوریا – سیلندرهای گلبول قرمز – وجود سلولهای اپیتلیال در ادرار الیگوریا – سایپرز ، باشگاه دانش
آزمایش علائم آزمایشگاهی:
کاهش GFR ، افزایش نیتروژن اوره خون ، افزایش کراتینین ، اطمینان از وجود سیلندر گلبول قرمز در ادرار.
هیچ درمان خاصی وجود ندارد ، اما علت آن استرپتوکوک است که با آنتی بیوتیک درمان می شود.
هدف از درمان:
1) کاهش نیتروژن سرم به دلیل تجزیه پروتئین های بافتی.
2) کاهش فشار خون یا ادم
3) مصرف پروتئین برای ترمیم بافت های موجود در بافت ، استفاده نشدن برای تولید کالری
4) بهبود عملکرد کلیه
5) اطمینان از رشد در کودکان و جلوگیری از عقب ماندگی رشد به مرور
● رژیم:
1) در بیماران مبتلا به الیگوریا ، لازم است مصرف مایعات به 700-500 میلی لیتر محدود شود. در صورت لزوم ، پروتئین نیز محدود است.
2) برای بیماران مبتلا به اورمیا بهتر است پروتئین رژیم غذایی 2/2 گرم / kgW3 باشد و از نوع HV باشد. و 30٪ LV.